Vakti zamanın birinde çok
fakir bir karı koca varmış. İki de çocukları varmış. Bunlar o kadar fakirlermiş
ki bir kulübede oturuyorlarmış. Ama karısı o kadar neşeli ve iyiymiş ki hiç
halinden şikayet etmiyormuş. Allah'ta kadının dualarını kabul etmiş. Bir gün
bir tufan olmuş o kulübeyi yerle bir etmiş. Aman Allah'ım nasıl bir tufan bu! Fakat
kadın yine Allah'a hamd etmiş. Kendilerine başını sokacak bir ev aramaya
başlamışlar. O köyün ucunda bir ev varmış. Fakat orada kimse bir geceden fazla
yaşıyamıyormuş. Fakat adam o kadar çaresiz kalmış ki çoluğumu çocuğumu burada
yaşatıcam demiş. Girdikleri ilk gecenin yarısı, gümbür gümbür bir ses geliyorum
geliyorum diye bağırmaya başlamış. Çocuklar çığlık çığlığa ayağa kalkmışlar. Hemen
çocuklarını teselli etmeye başlamışlar. Burada yaşama mecburuz demişler. Çocuklar
gitmek istiyoruz diye ağlamışlar. Sabah kalktıklarında hiçbir şey olmamış gibi
yine babaları işe gitmiş. Akşam olduğunda yine tek bir ekmekle eve dönmüş. Yiyip
içip yatmışlar. Yine gecenin bir yarısı
aynı ses geliyorum diye bağırmaya başlamış. Ama adam ve karısı çok
inatçılarmış. Çünkü çok fakirlermiş başka bir yere gidecek şansları yokmuş. Sabah yine hiçbir şey
olmamış gibi babaları işe gitmiş. Akşam yine bir ekmekle eve gelmiş. Gecenin
bir yarısı yine aynı ses geliyorum geliyorum diye bağırmaya başlamış. Karısını
ve çocuklarını bağrına basarak gel be gel. Gel geleceğin varsa göreceğin var
demiş. Odanın ortası ikiye ayrılmış ve içinden bir küp altın yerlere gürrr diye
bir sesle saçılmış. O arada Cenab-ı Allah tarafından bir nida gelmiş. Bu rızık
çocuklarının rızkı demiş. Sakın ola ki
bu altınları yanlış yerde sarfetmetin. Han hamam yaptır bağ bahçe yap, yanında
ırgatlar çalıştır. Bu senin ceddine yetecek. Cenab-ı Allah dürüst, iyi, sabırlı
kullarını mükafatlandırır. Allah bizleri
haset, fesat kullarından eylemesin bizim
rızkımızı bol bol ihsan eylesin inşallah.
YILDIZ
AÇAR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder